Test 4 świateł Wortha składa się z czarnej tablicy na którym znajdują się 4 światła w tym: 1 białe oraz 2 zielone i 1 czerwone. Przed włączeniem testu pacjent zakłada okulary czerwono-zielone i pozostaje w nich przez cały badanie. Nie należy wyświetlać tablicy ze światłami zanim pacjent założy okulary.
Wszystkie światła mogą być jednakowymi kołami lub mogą przyjmować inne kształty podobnie jak te znajdujące się na ilustracji obok. Filtry w okularach mogą być zamontowane w taki sposób, że przed prawym okiem jest filtr czerwony, a przed lewym zielony lub na odwrót. Aby nie wprowadzać chaosu w dalszą część wykładu, na wszystkich ilustracjach filtry będą ustawione jednakowo.
Dostępne są również testy w których tablica zastąpiona jest latarką z 4 światłami. Zestaw ten można wykorzystywać w różnej odległości od oka – również do bliży. Ponadto można nim pracować poza praktyką gabinetową, choćby w trakcie badań przesiewowych u dzieci w przedszkolach.
Przebieg wykonania testu 4 świateł Wortha
- Zakładamy pacjentowi okulary z filtrami barwnymi. Przed włączeniem testu pacjent dostaje instrukcje, aby oboje oczu pozostawało otwartych. Zamykanie jednego oka przez pacjenta zaburzy wynik testu.
- Włączamy test.
- Pytamy ile świateł widać na tablicy. Pytamy także, jakiego koloru są światła oraz jak względem siebie są usytuowane na tablicy.
Wykorzystanie testu Wortha
Test umożliwia ocenę:
- tłumienia,
- dwojenia,
- zeza.
Test Wortha u osób z tłumieniem
Osoby z supresją (tłumieniem) będą widziały tablice w taki sposób w jaki widzi je jedno z oczu. Dolne białe światło będzie widziane przez pacjenta w kolorze filtrowa znajdującego się przed okiem dominującym.
Przykład 1.
W przypadku tłumienia oka lewego, pacjent dostrzega górny romb, a dolne koło zabarwi się na czerwono. Dwa krzyże nie będą widoczne, ponieważ zielone światło obserwowane przez czerwony filtr jest widziane na czarno. Zatem obraz światła zleje się z tłem.
Test Wortha u osób z heteroforią
Osoby z heteroforią widzą zwykle 5 świateł. W przypadku egzoforii obraz z prawego i lewego oka krzyżuje się tzn. jeśli przed okiem prawym jest czerwony filtr to obraz widziany będzie identyfikowany przez pacjenta po lewej stronie pola widzenia. Natomiast w przypadku ezoforii jest odwrotnie, obrazy nie będą się krzyżowały.
